در اين گشت و گذار به تپه عريض و طويلى رفتيم كه به ما گفته شد از بقاياى يك كاخ در دوره عباسيان است. اين كاخ متعلق به ميمون بن عون كاتب، والى و حاكم خليفه عباسى در يكى از شهرهاى مملكت عباسيان بوده است.

يكى از جاهايى كه از آن ديدار كرديم، مدرسه نواب است كه محمد بن حسن حر عاملى، مؤلف كتاب أمل الآمل از آن ديدار كرده است. در حال حاضر اين مدرسه كه هزينه ساخت ساختمان آن از محل كمك‌هاى مؤمنان تأمين گرديده، در سه طبقه و يك زيرزمين تجديد بنا شده و براى سكونت طلاب علوم دينى آماده شده است.

همواره در قزوين بناهاى بسيار قديمى وجود داشته است كه شيوه مهندسى قديمى را نشان مى‌دهند. اين بناها در دو طبقه ساخته شده‌اند كه هريك داراى بالكن مستطيل شكلى است مشرف بر خيابان با موانع و ستونهاى چوبى كه نگهدارنده سقف مى‌باشند. برخى از اين خانه‌ها به قدرى كهنه شده‌اند كه قابليت سكونت را از دست داده‌اند و برخى ديگر كه كمتر از بين رفته‌اند، مسكونى هستند.

بيوت آل برغانى:

آل برغانى، خانواده بزرگ علمى‌اى هستند كه از آن، علماى اعلامى برخاسته همواره در قزوين داراى حاكميت علمى بوده‌اند.

هنگامى كه شهر قزوين از نظر مذهبى به دو بخش تقسيم شد، يك بخش آن اخبارى‌ها در بخش غربى و بخش ديگر اصولى‌ها در بخش شرقى شهر حاكميت داشتند كه بين اين دو بخش رودى از شمال به جنوب جريان داشته و امروزه روى آن پوشيده شده و پوشش آن به صورت خيابانى در آمده است. آرى‌