نتيجه‌اى نمى‌رسد. لذا بخش عظيمى از اين فرقه در سوريه به آقا خان و پيروى از او پناه مى‌برند.

در سال 1957 ميلادى حدود سى هزار تن از نزاريان سوريه كه در سلميه روستاهاى رود «خوابى» زندگى مى‌كردند، به پيروى و هوادارى از خاندان آقا خان بر مى‌خيزند و حدود پانزده هزار تن از كسانى كه در قدموس و مصياف و برخى از روستاهاى سلميه زندگى مى‌كردند بر عقيده مؤمنى خود باقى ماندند.

يكى از كارهاى واقعا جالب اين است كه آن دسته از خوانندگان كه مى‌توانند به كشور هند سفر كنند و اطلاعاتى در اين زمينه گردآورى كنند، به اين كشور سفر كرده، از افرادى كه مدعى انتساب به طاهر شاه هستند، همچنين از دست‌نوشته‌هاى او، اطلاعاتى به دست آورند و ببينند سرنوشت اين امامان به كجا انجاميده است. آيا دودمان آنان در اثر فقدان وارث شرعى براى امامت، منقرض شده است يا اين‌كه آنها در پنهانى و ستر به سر مى‌برند. احتمال زيادى وجود دارد كه پيروان آنها در هند ناچار به تقيه شده و آن دسته‌اى كه نتوانسته‌اند تحت ارشاد عقيدتى مستمر قرار گيرند، سرانجام به تسنن روى آورده‌اند.

دعوت طيبيه: امام طيب:

پس از مرگ آمر، عمويش،[1] حافظ به‌عنوان امام فاطميان انتخاب شد.

زيرا اعتقاد و باور عمومى بر اين بود كه آمر، فرزندى از خود به جاى نگذاشته است و داستان تولد دخترى از آمر قبل از مرگش، صحت ندارد. مقريزى، مورخ مشهور، ذكر مى‌كند: آمر قبل از مرگش داراى فرزندى مى‌شود و هنوز دو سال و

[1]ظاهرا پسر عمويش بوده نه عمو. ر. ك تاريخ و عقايد اسماعيليه، فرهاد دفترى، ص 293. (م)