پيشگفتار

خداى را سپاس كه هدايتش راه سعادت را به انسانها نمود و رحمتش درهاى رستگارى را به روى مستعدّان گشود و شبستان جان آدمى را به چلچراغ انديشه برافروخت و درود بى‌حدّ و ثناى بيكران و صلوات فراوان بر جميع رسولان بويژه بر خاتم انبياء حضرت محمّد مصطفى صلّى اللّه عليه و اله كه چراغ‌افروز معرفت، و معلّم اخلاق و فضيلت و سالار كاروان انسانيّت است.

و همچنين تحيّت بى‌كرانه و درود عاشقانه بر خاندان پاك او باد كه گنجينه اسرار حقّ و قرين قرآنند و سلام بى‌پايان بر صاحبمان مهدى موعود كه خاتم اولياء و اوصياء، و بقية اللّه و تتمّة النبوّه است.

تاريخ، بزرگان بسيارى كه در هريك از شاخه‌هاى درخت تناور معارف اسلامى به عظمت و شكوه رسيده‌اند به ياد دارد كه در آن ميان چهره مفسّر بزرگ و فيلسوف عارف و فقيه متالّه علامه طباطبايى درخشش خاصّى دارد.

در بين آثار متعدّد علامه طباطبائى قدّس سرّه به حقّ مى‌توان دو كتاب نفيس و قيّم بداية الحكمة و نهاية الحكمة را بسان دو گوهر درخشان و پر تلألؤ بر حلقه حكمت صدرايى دانست. به راستى اين دو كتاب توانستند زلال حكمت متعاليه را در ساغر پيراسته خود بريزند و از خس و خاشاك اوهام پاك و منزّه بدارند تا به كام تشنه‌كامان رسانيده، صفحه زرّين حقيقت را در جان آنان ورق بزند.