اى كسانى‌كه ايمان آورده‌ايد نفس خود را دريابيد وقتى‌كه شما راه را يافتيد ديگران كه گمراه مى‌شوند به شما زيانى نخواهند رسانيد. [1]

خواهد فهميد كه يگانه شاهراهى كه هدايتى واقعى و كامل را در بردارد همان راه نفس اوست و راهنماى حقيقى وى كه خداى اوست او را موظف مى‌دارد كه خود را بشناسد و همه راه‌ها را پشت سر انداخته راه نفس خود را در پيش گيرد و به خداى خود از دريچه نفس خود نگاه كند كه مطلوب واقعى خود را نخواهد يافت.

و از اين روى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «هركه خود را شناخت خدا را شناخت». [2]

و نيز مى‌فرمايد: «كسانى از شما خدا را بهتر مى‌شناسد كه خود را بهتر مى‌شناسد». [3]

و اما برنامه سير و سلوك اين راه آيات قرآنى بسيارى است كه به ياد خدا امر مى‌كند مانند اين‌كه مى‌فرمايد: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم‌ [4]». و غير آن واعمال صالحه‌اى است كه كتاب و سنت تفصيل داده‌اند و در اختتام آن فرموده‌اند: «از پيغمبر خود پيروى كنيد» [5]. و چگونه ممكن و متصور است اسلام راهى را راه خدا تشخيص دهد مردم را به پيمودن آن توصيه نكند يا آن‌را بشناساند ولى از بيان برنامه آن غفلت كند يا اهمال ورزد و حال آن‌كه خداى متعال دركلام خود مى‌فرمايد:

ما قرآن را به سوى تو نازل كرديم در حالى‌كه بيان روشنى است نسبت به هر چيزى كه بدين و دنياى مردم ارتباط دارد. [6]

[1] . مائده، آيه 105.

[2] . من عرف نفسه، عرف ربه.

[3] . اعرفكم بنفسه، اعرفكم بربه.

[4] . بقره، آيه 152.

[5] . احزاب، آيه 21.

[6] . نحل، آيه 89.