مفهوم حرفى هميشه رابط بين موضوع و محمول يا مضاف و مضاف‌اليه است، پس واسطه و رابط بين طرفين است و خودش نمى‌تواند طرف واقع شود. به عبارت ديگر، مفهوم حرفى هميشه در حالى‌كه واسطه و رابط بين دو مفهوم اسمى است قابل تصور است، زيرا حيثيتى جز واسطه و رابط بودن ندارد، پس هيچگاه بتنهايى قابل تصور نيست، با اينكه مفهومى كه محمول واقع مى‌شود بتنهايى و مستقلا قابل تصور است.

نتيجه دو مقدمه الف و ب: هر مفهوم ماهوى اسمى و مستقل است و عكس نقيض اين قضيه است كه هيچ مفهوم حرفى و غيرمستقلى ماهوى نيست.

الخامس، انّ الوجودات الرابطة لا ماهيّة لها، لانّ الماهيّات هى المقولة فى جواب «ما هو؟»، فهى مستقلّة بالمفهوميّة و الوجودات الرابطة لا مفهوم لها مستقّلا بالمفهوميّة.