تولد و درگذشت وى بدرستى بر ما معلوم نيست . تولد او را حدود سال ۴۸۰ق و درگذشت او را به سال ۵۵۲ ق مى دانند. [1]
اين كتاب بخشى را به منابع پژوهشى درباره ابوالفتوح اختصاص داده است : از جمله كتابهايى كه شرح حال او را آورده اند و در دسترس ماست مى توان آثار ذيل را ياد كرد :
فهرست شيخ منتجب الدين على بن عبداللّه بن حسن بن حسين بن بابويه است كه شاگرد مؤلّف بوده است و فهرست او در بحار الانوار در تهران به طبع رسيده است . و ديگر كتاب معالم العلماء تأليف شيخ ابوجعفر محمد بن على بن شهرآشوب سروى مازندرانى است كه او شاگرد مؤلّف بوده است .
ديگر كتاب مجالس المؤمنين تأليف قاضى نوراللّه شوشترى و همچنين كتاب روضات الجنات ميرمحمدباقر خوانسارى و كتاب مستدرك حاج ميرزا حسين نورى كه در آنها ذكر مؤلّف و تأليفات او آمده است و محقق دانشمند سيدمحمديوسف طباطبايى تبريزى در مقدمه چاپ اول ترجمه نوشته است . و مرحوم قزوينى در خاتمه چاپ اول اين تفسير از كتاب نزهة القلوب حمداللّه مستوفى و كتاب حديقة الشيعة فوائدى نقل كرده و ما خوانندگان محترم را به كتاب مقالات قزوينى، گردآورده آقاى جُربزه دار از سلسله انتشارات اساطير رجوع مى دهيم. [2]
سپس به مشايخ و آثار ابوالفتوح پرداخته كه مطالب نو آن در فصلهاى مربوط آورده شده است .

حاج سيد جوادى، سيد احمد و فانى، كامران (ناظر و سرويراستار)

دايرة المعارف تشيّع. زير نظر: احمد حاج سيد جوادى، كامران فانى، خرمشاهى. چاپ دوم: مؤسسه دايرة المعارف تشيّع، ۱۳۷۲.
اين دايرة المعارف به دليل آنكه ويژه تشيّع است و در ايران تأليف مى شود،

[1] گزيده متون ، ص۱۷۵ .

[2] همان ، ص۱۷۶ .