۱. معناى لغوى يعنى همان اشاره تند و سريع، در سوره مريم آيه يازدهم: «فَخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ مِنَ الِْمحْرابِ فَأَوْحى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا» . ابوالفتوح و بيشتر مفسران و قرآن پژوهان «فَأَوْحى إِلَيْهِمْ» را به معناى «اشارت كرد»، گرفته اند. [1]
۲. الهام روحانى به ملائكه، در سوره انفال آيه دوازدهم آمده است: «إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ» ؛ يعنى خداوند به فرشتگان الهام نمود. [2]
۳. الهام روحانى به انسان (در دل افكندن) [3] ، در سوره قصص آيه هفتم:
«وَ أَوْحَيْنا إِلى أُمِّ مُوسى أَنْ أَرْضِعِيهِ...» .
۴. الهام روحانى به حيوانات (غريزه) [4] ، در سوره نحل آيه شصت و هشتم: «وَ أَوْحى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ...» .
۵. الهام روحانى به جمادات، در سوره زلزال آيه چهارم و پنجم: «يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها * بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحى لَها» ؛ يعنى: در آن روز زمين به خاطر وحى خداوند به او خبرهاى خود را بيان مى كند. [5]
۶. وسوسه شيطانى، [6] در سوره انعام آيه صد و دوازدهم: «وَ كَذلِكَ جَعَلْنا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَياطِينَ الاْءِنْسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ» .
۷. مفهوم اصطلاحى كه در بيشتر موارد در همين معنا به كار رفته است؛ مانند سوره يوسف آيه سوم؛ سوره شورا آيه هفتم و... . [7]
از بين اين هفت كاربرد، قسمت هفتم مورد توجه قرآن پژوهان است كه به آن نيز وحى رسالت هم گفته مى شود.

[1] روح الجنان، ج ۷، ص ۳۹۸.

[2] همان، ج ۵، ص ۳۳۵.

[3] همان، ج ۸، ص ۴۳۲.

[4] همان، ج ۷، ص ۱۲۲.

[5] همان، ج ۱۲، ص ۱۴۵.

[6] همان، ج ۵، ص ۳۴ و ص ۳۸.

[7] ر.ك: همان، ج ۶، ص ۳۳۵؛ ج ۱۰، ص ۳۵ و... .