آخر مجلّد شانزدهم اصلى در ص ؟ از مجلّد چهارم مطبوع است.
آخر مجلّد هفدهم اصلى در ص ۱۱۰ از مجلّد پنجم مطبوع است.
آخر مجلّد هجدهم اصلى در ص ؟ از مجلّد پنجم مطبوع است.
آخر مجلّد نوزدهم اصلى در ص ۴۱۵ ظ از مجلّد پنجم مطبوع است.
آخر مجلّد بيستم اصلى در ص ۶۱۴ از مجلّد پنجم مطبوع است.

ب) نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى

نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى، در دو مجلّد بزرگ به شماره هاى ۱۲۹ و ۱۳۰، به خطّ نستعليق و از دو كاتب و در سالهاى ۹۴۷ و ۹۴۹ تحرير شده است.
مجلّد اوّل، از آغاز كلام اللّه تا آخر سوره توبه و داراى ۹۲۳ ورق است كه نه جلد از بيست مجلّد تفسير به اضافه قسمتى از جلد دهم، در آن نوشته شده و در پايان آن تاريخ كتابت به اين شرح مذكور است:
تمّت المجلّدة التاسعة وتتلوه في المجلّدة العاشرة قوله تعالى (عزّ وعلا) في اوّل سورة يونس عليه السلام وقد جعل المصنّف المفسّر قدس سره في أصل تصنيفه وتأليفه الأولى مختمة بآية «أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ» [1] و الثانية مبتداة بآية «وَ جاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرابِ» [2] ونحن جعلناهما كما ترى توفيقاً بين اجزاء الكتاب وتنصيفاً له في الكتابة لدي الكتّاب بل ذوي الألباب لتسهيل الحفظ وتحميل العدلين في كلّ باب. وفّق اللّه تعالى لصاحبه وبورك له في الدنيا ونفع له في المرجع والمآب واديم له بالعمر السعيد والعيش الرّغيد بمحمّد وآله الطاهرين الشافعين يوم الحساب، ووفق لإتمامه العبد الضعيف النحيف المذنب الرّاجي إلى رحمة ربّه

[1] التوبة (۹): آيه ۸۹ .

[2] التوبه (۹): آيه ۹۰.