كه ده تومان سود آن يك صد تومان است كه اول برداشته است ولى شرط و قرار داد زيادى ابدا در بين نبوده فقط از خارج مطلب معلوم است كه پول را با نزول مى‌دهد آيا شرعا اين معامله صحيح است يا نه و در صورتى كه معامله ربوى باشد چنانچه مديون ده تومان اضافه را در قلب خود بخشيد بدائن آيا معامله به اشكال بر نمى‌خورد در صورتى كه از اظهار آن به زبان معذور باشد.

ج‌

- در فرض مذكور معامله ربوى و حرام است و در صورتى كه مديون قصد داشته كه زياده را بعنوان هبه يا نحو آن بدهد معامله از جهت عدم تطابق بين ايجاب و قبول باطل است.

س 217

- آيا مى‌توان با رئيس شعبه بانك عوض معامله ربوى بيع شرط كرد يا نه.

ج‌

- در صورتى كه مدعى اذن از ما فوق كه صاحب اختيار است باشد قول او حجت است و معامله بيع شرط صحيح است.

س 218

- شخصى به منظور سرمايه گذارى پول قرض مى‌كند و در شرائط كنونى مجبور است كه به ازاء آن ربحى بپردازد حال اگر اين عمل شخص بصورت نيمه اجبارى باشد مثلا شركت مسافربرى داشته و هر دو سه سال هم بايد ماشين را عوض كند يعنى خريد قديمى را چون مستهلك مى‌شود مجبور است كه تجديد كند و الا احتمال ورشكستگى مى‌رود و براى اين موضوع پول به اندازه كافى ندارد و ناچار است متوسل به وام با بهره بشود و در صورت عدم اخذ وام متحمل زيان فراوان در شغل مشروع خودش كه به آن مشغول است خواهد شد بنا بر اين شخص مرتكب گناه شده و در نتيجه اين وام بصورت پول حرام وارد اموالش خواهد شد يا نه.

ج‌

- اين گونه اضطرار موجب جواز ربا نمى‌شود و اگر از اشخاص قرض مى‌كند ممكن است بنحو بيع شرط معامله نمايد يا اين كه يكى از ماشينها را به قرض دهنده به مبلغى كه مورد حاجت او است بفروشد و بعد از او بمبلغ بيشتر نسيه بخرد.

س 219

- شخصى براتى بر عهده ديگرى در شهر ديگرى به بانك مى‌دهد