آن عين زائد بر ثلث است و اگر وصيت بكسر مشاع باشد، مثل اين كه موصى بگويد ثلث مال من بعد از مرگم مال زيد باشد و بعد اموال ديگرى تحصيل كند بحسب موارد، حكم آن مختلف مى‌شود پس اگر قرينه‌اى بود كه معلوم شد مراد موصى ثلث حين الوصية است يا مرادش ثلث حين الفوت است بر طبق آن عمل مى‌شود و اگر قرينه‌اى كه مراد او را معلوم كند نبود بايد بمقدار كمتر اكتفا كرد و زائد بر آن ملك ورثه است.

س 784

- هر گاه موصى بگويد ثلث مال من بعد از مرگم مال زيد باشد يا بگويد ثلث مال مرا در فلان مورد مصرف كنيد آيا لازم است تعيين آن با رضايت ورثه باشد يا خير.

ج‌

- در فرض سؤال موصى با ورثه بنحو مشاع شريك است و بايد تعيين و افراز ثلث با رضايت همه ورثه باشد.

س 785

- شخصى تمام اموالش را به سه نوه پسرى خود صلح كرده به سيزده هزار و پانصد تومان و شرط كرده بعد از او مبلغ مزبور را باين مصارف كه تعيين مى‌شود برسانند.

اول- مبلغ چهار هزار تومان خمس بدهند.

دوم- سه هزار و پانصد تومان حج بخرند.

سوم- هزار تومان صوم و صلاة استيجار نمايند.

چهارم- سه هزار تومان در ايام ثلاثه و هفته و چهلم و سال صرف كنند.

پنجم- دو هزار تومان هم ملك موقوفه را بسازند، و بعد از وصيت فوت كرده در اين صورت اوصياى آن مرحوم بايد سيزده هزار تومان را در مصارف مذكوره صرف نمايند يا بايد ثلث مال را براى موصى خرج كنند.

ج‌

- در فرض مسأله كه ما ترك سيزده هزار و پانصد تومان است و شرط مصارف مذكوره بعد از موت است. بنظر حقير وصيت است و آن چه دين است‌