س 380

- شخصى با دخترى ازدواج نموده در موقع اجراى صيغه نكاح شخصى كه وكالت از طرف دختر داشته نام حقيقى دختر را اشتباهى ذكر نموده آيا صيغه نكاح صحيح مى‌باشد يا خير.

ج‌

- در فرض سؤال اگر عاقد در حين عقد قصدش مثلا دختر بزرگ فلان شخص باشد و اسم او را اشتباها ذكر كرده عقد صحيح است و لكن اگر عاقد قصدش خصوص آن دختر معهود بوده عقد باطل است.

س 381

- عقد كافر از نظر اسلام چه صورت دارد و نظير عقدهاى مسلمانها خوانده مى‌شود يا نه و كافر ذمى مى‌تواند با دختر مسلمان ازدواج كند يا خير.

ج‌

- مرد مسلمان مى‌تواند زن اهل ذمه را متعه نمايد و دائم را بنا بر احتياط نمى‌تواند و صيغه متعه او همان صيغه متعه زن مسلمان است و زن مسلمان جايز نيست با كافر ازدواج كند نه متعه و نه دائم و اگر ازدواج كند باطل و به كافر زنا داده است و مرد كافر اگر مايل به ازدواج با مسلمان است بايد مسلمان شود.

س 382

- كسى كه قرآن مى‌تواند بخواند ولى از نظر مخارج و لهجه خوب نيست مى‌تواند صيغه نكاح دائم و غير دائم را جارى كند يا نه.

ج‌

- بلى همين قدر كه عرفا گفته شود صيغه را خواند و حروف را به يك ديگر به نحوى كه معنى را تغيير دهد تبديل نكند كافى است و لازم است قصد انشاء كند و عارف بمعنى جمله تفصيلا باشد.

س 383

- صيغه عقد دائم و غير دائم را به زبان غير عربى مثل انگليسى مى‌شود خواند يا نه.

ج‌

- اگر ياد گرفتن زبان عربى در موقع حاجت بعقد ميسر نباشد به زبان انگليسى يا فارسى يا به زبان ديگر هم كه صيغه را بقصد انشاء بخواند كافى است و بلكه بعيد نيست كه مطلقا به زبان غير عربى جايز باشد.

س 384

- اگر كسى به ادبيات عربى وارد نبوده عقد خوانده و قصد انشاء را مى‌دانسته و معنى تحت اللفظي ايجاب و قبول را هم مى‌دانسته ولى در خواندن‌