س 377

- اگر كسى كه طرف قبول واقع مى‌شود اصلا ادبيات عربى را وارد نباشد و فرقى بين انشاء و اخبار نگذارد مى‌تواند در اجراى صيغه از طرف زوج وكيل شود يا نه.

ج‌

- بايد عاقد عقد را صحيح بخواند و فرق بين اخبار و انشاء را بداند.

س 378

- در بعضى از محلات ايران مشاهده مى‌شود كه اهالى پايبند به عقايد مذهبى نيستند و مسائل دينيه را بلد نيستند مثلا در امر ازدواج و موضوع عقد به تراضى فيما بين زن و مرد اكتفا مى‌كنند و قباله‌اى درست مى‌كنند و در محضر در دفترى ثبت مى‌نمايند و پس از عروسى و امر زناشويى آن وقت اگر به اهل علم و عالمى رسيدند صيغه عقد را جارى مى‌كنند و اين سيره مستمره ايشان است آيا اين تراضى بين زن و مرد ايجاد علقه زوجيت مى‌كند يا نه و نظير عقد معاطاتى مى‌شود يا نه.

ج‌

- مجرد تراضى و معاطات در نكاح كافى نيست على هذا اگر زوجين جاهل بحكم بوده‌اند و خيال نموده‌اند كه مجرد تراضى كافى در زوجيت و جواز وطى است اولاد آنها حكم اولاد حلال زاده را دارند و اگر مى‌دانستند كه ازدواج موقوف به اجراء صيغه عقد است هر چند بلفظ فارسى باشد و بدون عقد عمل زناشويى انجام داده‌اند اولاد آنها حكم اولاد زنا را دارند.

س 379

- صيغه جارى كردن جهت عقد انقطاع و يا دائم به زبان فارسى مثلا بگويد ده تومان مى‌دهم براى اين كه يك ساعت بعقد انقطاعى من در آيى او هم قبول كند و يا بگويد ده هزار تومان براى شما معين كردم كه بعدها بپردازم براى هميشه و تا عمر باقى است عيال من باشى زن هم بگويد قبول كردم اين نحو صحيح است يا نه.

ج‌

- صيغه عقد به نحوى كه در سؤال ذكر شده است صحيح نيست و در موردى كه به فارسى خوانده شود بايد همان معنى صيغه عربى را گفت از خداوند بزرگ مسألت دارم كه ايمان شما را حفظ نموده و توفيق و سعادت عطا فرمايد.