س 315

- هر گاه شخصى طعامى را از كسى غصب كند و بعنوان مال شخصى خود باسم مهمانى مثلا به ديگرى بخوراند در حالى كه خورنده طعام جاهل به غصبى بودن طعام باشد آيا غاصب ضامن است يا خورنده طعام.

ج‌

- در فرض سؤال هر دو ضامنند و مالك مى‌تواند به هر يك از آنها كه بخواهد مراجعه كند و غرامت بگيرد ولى قرار ضمان بر غاصب است پس اگر رجوع به خورنده طعام نمود و غرامت را از او گرفت خورنده طعام هم مى‌تواند به غاصب كه او را مغرور نموده رجوع كند و معادل آن چه به مالك داده از غاصب بگيرد.

س 316

- هر گاه ديوار بطرف راه خراب شود و مال يا نفسى به واسطه آن تلف شود آيا صاحب ديوار ضامن است يا خير.

ج‌

- اگر صاحب ديوار از اول آن را كج و مايل بطرف راه ساخته يا اين كه بعدا به سمت راه كج شده و با تمكن از خراب كردن آن را خراب نكرده و با قدرت بر اعلام، اعلام ننموده صاحب ديوار ضامن است و الا ضامن نيست و هم چنين اگر تلف مستند به تقصير و اقدام خود تلف شونده يا صاحب مال باشد صاحب ديوار ضامن نيست.

س 317

- هر گاه صاحب ديوار چيزى را روى ديوار بگذارد و آن چيز از روى ديوار بيفتد و نفسى يا مالى تلف شود آيا صاحب ديوار ضامن است يا خير.

ج‌

- در فرض سؤال اگر صاحب ديوار آن چيز را منحرف به سمت راه گذاشته يا طورى قرار داده كه حتما مى‌افتد و يا در معرض افتادن مى‌باشد ضامن است و الا ضامن نيست.

س 318

- هر گاه كسى طعامى را غصب كند و آن را به مالك طعام بخوراند در حالى كه مالك نمى‌داند مثلا بعنوان مهمان نمودن آن را جلو مالك بگذارد آيا غاصب ضامن است يا خير.

ج‌

- در فرض سؤال غاصب ضامن است.