ج‌

- در فرض سؤال چنانچه مالك عين مغصوبه را كه موجود است مطالبه كند بايد همان را به او داد اگر چه مستلزم ضرر باشد و لزوم ضرر مانع حق او نمى‌شود

س 308

- هر گاه در عين مغصوبه عيبى حادث شود آيا غاصب بايد همان را با تفاوت قيمت صحيح و معيب به مالك بدهد يا قيمت آن را.

ج‌

- بايد خود عين را با تفاوت قيمت صحيح و معيب بدهد و مالك حق ندارد غاصب را الزام به نگهداشتن عين و پرداختن تمام قيمت كند مگر اين كه هيچ كس در آن عين معيب رغبت نكند و در مقابل آن مالى ندهد كه در اين صورت در حكم تلف است و غاصب بايد تمام قيمت را بپردازد.

س 309

- هر گاه مال مغصوب باقى باشد لكن قيمت آن تنزل كرده باشد آيا غاصب ضامن نقصان قيمت هست يا خير.

ج‌

- در فرض سؤال ضامن نقصان قيمت نيست مگر اين كه از جهت نقصان در عين باشد.

س 310

- در مورد اشيائى كه جفت است مانند درب و كفش و بعض چيزهاى ديگر كه براى با هم بودن و هيئت اجتماعيه آن نيز ارزش هست هر گاه كسى از اين گونه اشياء غصب كند و يك لنگه آن تلف شود غاصب چه وظيفه‌اى دارد.

ج‌

- غاصب بايد لنگه موجود را به اضافه آن چه به جهت انفراد از قيمتش كم شده به مالك آن بدهد مثلا اگر يك جفت كفش غصب كرده كه دويست تومان ارزش داشته ولى يك لنگه آن به تنهايى پنجاه تومان ارزش دارد بايد قيمت لنگه تلف شده را صد تومان كه در موقع اجتماع با لنگه ديگر ارزش داشت حساب كند و با آن چه از لنگه موجود بخاطر جفت نبودن كسر شده بپردازد يعنى در مثال كفش كه ذكر شد بايد لنگه موجود را با يك صد و پنجاه تومان به مالك بدهد و همين طور است حكم اگر از اول يك لنگه غصب كرده و در پيش او تلف شده باشد و اگر يك لنگه هيچ ارزش نداشته باشد بايد قيمت يك جفت را بدهد.