مىشود طبق اولويّتهاى مذكور در عروه،
مرتفع سازند و اگر خداى نخواسته براى غرض دنيوى باشد يا مأمومين براى غرض دنيوى
يكى را بر ديگرى مقدّم بدارند بايد از خشم خداى بترسند و نماز و عبادت را به غرض
دنيايى آلوده نسازند (قال اللَّه تعالى وَ لا تَنازَعُوا
فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ).
اگر امام جماعت يك نماز را در دو محلّ به جماعت بخواند
س 62
- امام جماعت، مقلّد مرجعى است كه جايز مىداند امام، نمازى را كه در
مسجدى خوانده همان نماز را در مسجد ديگر با جماعت ديگر بخواند ولى مأمومين مسجد
دوّم، مقلّد مرجع ديگرند كه جائز نمىداند، حال آيا مأمومين مسجد دوّم، مىتوانند
به آن امام، اقتدا كنند يا نه؟.
ج
- اگر مرجع مأمومين دوّم، جايز نمىداند، اقتدا جايز نيست و امّا اگر
فتوا نداده بلكه احتياط، كرده جايز است. در اين احتياط، به مرجعى كه اقتدا را جايز
مىداند رجوع كنند.
س 63
- امام جماعتى در دو محلّ نماز مىخواند، آيا شخصى كه هميشه ملازم
اوست مىتواند به همين امام، در هر دو محلّ، اقتدا كند يا نه؟.
ج
- شخص همراه، مىتواند نماز قضا را به نماز معاده امام، اقتدا نمايد
و نيز اگر همان نمازى را كه به جماعت خوانده بار دوّم رجاءً اقتدا كند مانعى
ندارد. بلى اگر به قصد استحباب اعاده، همان نماز را بخواند جايز نيست مگر آن كه
احتمال خللى در نماز اوّلش بدهد كه در اين صورت، اعاده آن نماز، احتياطا- چه فرادى
باشد چه جماعت- جايز است.
نماز فرادى در محلّى كه نماز جماعت منعقد است
س 64
- هنگامى كه نماز جماعت، منعقد است كسانى فرادى نماز مىخوانند، آيا
نماز آنان صحيح است يا نه؟.
ج
- اگر نماز فرادى خواندن، تفسيق عملى امام باشد نماز، باطل است.