سوى او باز مى‌گردد" (وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ‌).

و اين مرحله توحيد افعالى است.

سپس نتيجه مى‌گيرد اكنون كه آگاهى نامحدود و قدرت بى‌پايان، مخصوص ذات پاك او است و بازگشت هر چيز به سوى او مى‌باشد،" بنا بر اين تنها او را پرستش كن" (فَاعْبُدْهُ).

و فقط بر او توكل نما (وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ).

و اين مرحله توحيد عبادت است.

و از آنچه نافرمانى و سركشى و طغيان و گناه است، بپرهيز، چرا كه" خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد غافل نيست" (وَ ما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‌).

همانگونه كه در جلد هفتم ذيل آيه 188 اعراف و در جلد پنجم ذيل آيه 50 سوره انعام مشروحا بيان كرديم جاى ترديد نيست كه آگاهى بر اسرار نهان و اسرار گذشته و آينده مخصوص خداوند است، آيات مختلف قرآن نيز بر اين حقيقت گواهى مى‌دهد، او در اين صفت تنها است و هيچكس شبيه و مانند او نيست.

و اگر مى‌بينيم در پاره‌اى از آيات قرآن، بخشى از علم غيب به پيامبران نسبت داده شده و يا در آيات و روايات فراوانى در باره پيامبر ص و على ع و ائمه معصومين ع مى‌خوانيم كه آنها گاهى از حوادث آينده و از اسرار نهان خبر مى‌دادند بايد دانست كه آن هم به تعليم الهى است.