نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 36
تفسير:
نشانههاى مؤمنان راستين
در آيات
گذشته علائم و جهات مشترك مردان و زنان منافق مطرح گرديد كه در پنج قسمت خلاصه
مىشد:" امر به منكر"" نهى از معروف"" امساك و
بخل"" فراموش كردن خدا" و" مخالفت فرمان پروردگار".
در آيات مورد
بحث علائم و نشانههاى مردان و زنان با ايمان بيان شده است، كه آنهم در پنج قسمت
خلاصه مىشود و درست نقطه مقابل يكا يك صفات منافقان است.
آيه از اينجا
شروع مىشود كه مىفرمايد:" مردان و زنان با ايمان دوست و ولى و يار و ياور
يكديگرند" (وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ
بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ).
جالب اينكه
در باره منافقان كلمه" اولياء" ذكر نشده بود، بلكه جمله
بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ كه دليل بر وحدت هدف و هماهنگى صفات
و كردار است، به چشم مىخورد، اشاره به اينكه" منافقان" هر چند در صف
واحدى قرار دارند و گروههاى مختلفشان در مشخصات و برنامهها شريكند، روح مودت و
ولايت در ميان آنها وجود ندارد! و هر گاه منافع شخصى آنان به خطر بيفتد حتى به
دوستان خود خيانت خواهند كرد، به همين دليل در آيه 14 سوره" حشر"
ميخوانيم: تَحْسَبُهُمْ جَمِيعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى:"
آنها را متحد فكر ميكنى در حالى كه دلهايشان پراكنده است".
پس از بيان
اين اصل كلى به شرح جزئيات صفات مؤمنان مىپردازد:
1- نخست
مىگويد:" آنها مردم را به نيكيها دعوت مىكنند" (يَأْمُرُونَ
بِالْمَعْرُوفِ).
2-"
مردم را از زشتيها و بديها و منكرات باز مىدارند" (وَ
يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 36