سعيد بن جبير چه كار؟! مى‌گويد.

2- در ذيل آيات فوق روايات جالبى از ائمه اهل بيت ع وارد شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌كنيم:

امير مؤمنان على ع آيه‌ أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ‌ ... را تلاوت فرمود و سپس از ياران خويش سؤال كرد مى‌دانيد" أَوْلِياءَ اللَّهِ‌" چه اشخاصى هستند؟ عرض كردند اى امير مؤمنان شما خودتان بفرمائيد كه آنان كيانند:

امام فرمود:

هم نحن و اتباعنا فمن تبعنا من بعدنا طوبى لنا، و طوبى لهم افضل من طوبى لنا، قالوا يا امير المؤمنين ما شان طوبى لهم افضل من طوبى لنا؟

ا لسنا نحن و هم على امر؟ قال لا، انهم حملوا ما لم تحملوا عليه، و اطاقوا ما لم تطيقوا

!:" دوستان خدا، ما و پيروان ما كه بعد از ما مى‌آيند هستند، خوشا به حال ما، و بيشتر از آن خوشا به حال آنها- بعضى پرسيدند چرا بيشتر از ما؟ مگر ما و آنها هر دو پيرو يك مكتب نيستيم و كارمان يك نواخت نمى‌باشد؟ فرمود: نه، آنها مسئوليتهايى بر دوش دارند كه شما نداريد و تن به مشكلاتى مى‌دهند كه شما نمى‌دهيد" [1] در كتاب" كمال الدين" از ابو بصير از امام صادق ع نقل شده كه فرمود:

طوبى لشيعة قائمنا المنتظرين لظهوره فى غيبته، و المطيعين له فى ظهوره، اولئك اولياء اللَّه الذين‌ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ‌

:" خوشا بحال پيروان امام قائم كه در غيبتش (با خود سازى) انتظار ظهورش را مى‌كشند، و به هنگام ظهورش مطيع فرمان اويند، آنها اولياى خدا هستند همانها كه نه ترسى دارند و نه غمى" [2]

[1] تفسير نور الثقلين جلد 2 صفحه 309.

[2] همان مدرك.