به آنها بازمى‌گرداندند، و يا اصلا از آنها نمى‌گرفتند! توجه به اين نكته نيز لازم است، كه جزيه اندازه مشخصى ندارد، و ميزان آن بستگى به توانايى جزيه دهندگان دارد، ولى آنچه از تواريخ اسلامى به دست مى‌آيد اين است كه غالبا مبلغ مختصرى در اين زمينه قرار داده مى‌شد. و اين مبلغ گاهى در حدود يك دينار در سال بيشتر نبود، و حتى گاهى در عهدنامه‌ها قيد مى‌شد كه جزيه دهندگان موظفند به مقدار تواناييشان جزيه بپردازند.