نخست مى‌گويد:" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد اجابت كنيد دعوت خدا و پيامبر را به هنگامى كه شما را به چيزى مى‌خواند كه شما را زنده مى‌كند" (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ‌) آيه فوق با صراحت مى‌گويد كه دعوت اسلام، دعوت به سوى حيات و زندگى است حيات معنوى، حيات مادى، حيات فرهنگى، حيات اقتصادى، حيات سياسى بمعناى واقعى، حيات اخلاقى و اجتماعى، و بالآخره حيات و زندگى در تمام زمينه‌ها.

اين تعبير كوتاه‌ترين و جامع‌ترين تعبيرى است كه در باره اسلام و آئين حق آمده است اگر كسى بپرسد اسلام هدفش چيست؟ و چه چيز مى‌تواند به ما بدهد؟ در يك جمله كوتاه مى‌گوئيم هدفش حيات در تمام زمينه‌ها و اين را به ما مى‌بخشد.

آيا مردم قبل از طلوع اسلام و دعوت قرآن، مرده بودند! كه قرآن آنها را دعوت به حيات مى‌كند؟! پاسخ اين سؤال اين است كه آرى آنها فاقد حيات به معنى قرآنيش بودند، زيرا مى‌دانيم حيات و زندگى مراحل مختلفى دارد كه قرآن به همه آنها اشاره كرده است.

گاهى به معناى حيات گياهى آمده آن چنان كه مى‌گويد: اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها" بدانيد خدا زمين را پس از مرگ زنده مى‌كند." (حديد- آيه 17) و گاهى به معناى حيات حيوانى ذكر شده مانند إِنَّ الَّذِي أَحْياها لَمُحْيِ الْمَوْتى‌" خداوندى كه آن (زمين) را زنده كرد مردگان را نيز زنده مى‌كند" (فصلت 39) و زمانى به معناى حيات فكرى و عقلانى و انسانى آمده است مانند او مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ‌ ..." آيا آن كس كه مرده و گمراه بود و هدايتش كرديم‌