حتى در اين جهان نيز دوستان خدا مقياس سنجشند، ولى از آنجا كه بسيارى از حقايق در اين عالم در پرده ابهام مى‌ماند و در روز قيامت كه به مقتضاى‌ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ (ابراهيم- 48) روز بروز و ظهور است اين واقعيت‌ها آشكار مى‌گردد.

و از اينجا روشن مى‌شود كه چرا" موازين" جمع بسته شده است، زيرا اولياى حق كه ترازوهاى سنجشند، متعددند.

اين احتمال نيز وجود دارد كه هر كدام از آنها در صفتى ممتاز بوده‌اند، بنا بر اين هر يك ميزان سنجش يكى از صفات و اعمال آدمى هستند و چون اعمال و صفات انسانها مختلف است، الگوها و ترازوهاى سنجش نيز بايد مختلف باشد.

و نيز از اينجا روشن مى‌شود كه آنچه در بعضى از روايات مانند روايتى از امام صادق ع وارد شده كه پرسيدند

ما معنى الميزان قال العدل‌

:" معنى ميزان چيست؟ فرمود عدل است" [1] منافاتى با آنچه گفتيم ندارد، زيرا دوستان خداوند و مردان و زنان نمونه جهان، مظهر عدل مى‌باشند، عدل از نظر فكر و عدل از نظر عقيده و عدل از نظر صفات و اعمال (دقت كنيد).

در جمله بعد مى‌فرمايد:" آنها كه ميزانهاى سنجششان سنگين است رستگارانند و آنها كه ميزانهاى سنجششان سبك است كسانى هستند كه سرمايه وجود خود را به خاطر ظلم و ستمى كه در برابر آيات ما داشتند از دست داده‌اند" (فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ‌).

بديهى است منظور از سبكى و سنگينى ميزان اعمال، سبكى و سنگينى خود ميزان نيست بلكه ارزش و وزن چيزهايى است كه با ميزان سنجيده مى‌شود.

ضمنا تعبير" خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ‌" (سرمايه وجود خود را از دست دادند) اشاره‌

[1] تفسير نور الثقلين جلد 2 صفحه 5.