اجتماعى بود. لذا سوره‌هاى مدنى در بسيارى از آياتش به جزئيات مسائل حقوقى، اخلاقى، اقتصادى، جزائى و ساير نيازمنديهاى فردى و اجتماعى مى‌پردازد.

اگر مسلمانان امروز نيز بخواهند عظمت ديرين خود را تجديد كنند، بايد همين برنامه را عينا اجرا كنند، و اين دو دوران را بطور كامل طى نمايند، و تا آن زيربناى عقيده‌اى محكم بنا نشود، مسائل روبنايى، استقامت و استحكامى نخواهد داشت.

به هر حال چون سوره اعراف از سوره‌هاى مكى است، تمام مشخصات يك سوره مكى در آن منعكس است، لذا مى‌بينيم:

در آغاز اشاره كوتاه و محكمى به مساله" مبدء و معاد" كرده.

سپس براى احياى شخصيت انسان، داستان آفرينش آدم را با اهميت فراوان شرح مى‌دهد.

بعد پيمانهايى را كه خدا از فرزندان آدم در مسير هدايت و صلاح گرفته يك يك بر مى‌شمرد.

سپس براى نشان دادن شكست و ناكامى اقوامى كه از مسير توحيد و عدالت و پرهيزگارى منحرف مى‌شوند، و هم براى نشان دادن پيروزى مومنان راستين، سرگذشت بسيارى از اقوام پيشين و انبياى گذشته مانند" نوح" و" لوط" و" شعيب" را بيان كرده و با سرگذشت مشروح بنى اسرائيل و مبارزه" موسى" با فرعون پايان مى‌دهد.

در آخر سوره بار ديگر به مساله مبدء و معاد باز مى‌گردد و انجام و آغاز را بدينوسيله تكميل مى‌كند.

اهميت اين سوره‌

در تفسير" عياشى" از امام صادق ع نقل شده كه فرمود:" هر كس سوره اعراف را در هر ماه بخواند در روز قيامت، از كسانى خواهد بود كه نه ترسى‌