" شكار سلاطين خرگوش و روباه است"" ولى شكار من به هنگامى كه وارد ميدان نبرد مى‌شوم، قهرمانانند"! (براى توضيح بيشتر در زمينه اقسام و احكام صيدهاى حرام در حال احرام به كتب فقهى مراجعه شود).

سپس به كفاره صيد در حال احرام اشاره كرده، مى‌گويد:" كسى كه عمدا صيدى را به قتل برساند، بايد كفاره‌اى همانند آن از چهار پايان بدهد" (يعنى آن را قربانى كرده و گوشت آن را به مستمندان بدهد). (وَ مَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّداً فَجَزاءٌ مِثْلُ ما قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ‌).

در اينجا منظور از" مثل" آيا همانندى در شكل و اندازه حيوان است، به اين معنى كه مثلا اگر كسى حيوان وحشى بزرگى را همانند شتر مرغ صيد كند، بايد كفاره آن را شتر انتخاب نمايد، و يا اگر آهو صيد كند، براى كفاره، گوسفند كه تقريبا به اندازه آن است، قربانى نمايد، و يا اينكه منظور از" مثل" همانندى در قيمت است؟

مشهور و معروف ميان فقهاء و مفسران، همان معنى اول است، و ظاهر آيه نيز با آن سازگارتر مى‌باشد، چه اينكه با توجه به تعميم حكم نسبت به حيوانات حلال گوشت و حرام گوشت بسيارى از اين حيوانات، قيمت ثابت و مشخصى ندارند، كه بتوان همانند آن را از حيوانات اهلى انتخاب كرد.

و در هر حال اين در صورتى است كه همانندى از نظر شكل و اندازه براى آن پيدا بشود، و در غير اين صورت چاره‌اى جز اين نيست كه به نوعى تعيين قيمت براى آن شكار نموده، و همانند آن را از نظر قيمت از حيوانات اهلى حلال گوشت انتخاب كنند.

و از آنجا كه ممكن است مساله همانندى براى بعضى مورد شك و ترديد واقع شود، قرآن در اين زمينه دستور داده است كه بايد اين موضوع زير نظر دو نفر از افراد مطلع و عادل انجام پذيرد (يَحْكُمُ بِهِ ذَوا عَدْلٍ مِنْكُمْ‌).