يكديگر و رهبر و راهنماى هم بودند و در مسيرهاى غلط همكارى نزديك داشتند" در جهان ديگر نيز آنها را به يكديگر وامى‌گذاريم و اين به خاطر اعمالى است كه در اين جهان انجام دادند" (وَ كَذلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضاً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ‌).

زيرا همانطور كه در بحثهاى مربوط به معاد گفته‌ايم صحنه رستاخيز صحنه عكس العملها و واكنشها در مقياسهاى عظيم است و آنچه در آنجا وجود دارد پرتو و انعكاسى از اعمال ما در اين دنياست‌ [1] در تفسير على بن ابراهيم قمى نيز از امام ع نقل شده كه فرمود:

نولى كل من تولى اوليائهم فيكونون معهم يوم القيامه‌

:" هر كس با اوليائش در روز قيامت خواهد بود".

قابل توجه اينكه همه اين گروه‌ها به عنوان" ظالم" در آيه معرفى شده‌اند و شك نيست كه ظلم، به معنى وسيع كلمه، همه اينها را شامل مى‌گردد، چه ظلمى از اين بالاتر كه انسان با قبول رهبرى شيطان‌صفتان خود را از تحت ولايت خداوند خارج سازد و در جهان ديگر نيز تحت ولايت همانها قرار گيرد.

و نيز اين تعبير و تعبير" بِما كانُوا يَكْسِبُونَ‌" نشان مى‌دهد كه اين سيه- روزى و بدبختى به خاطر اعمال خودشان است و اين يك سنت الهى و قانون آفرينش است كه رهسپران راههاى تاريك جز سقوط در چاه و دره بدبختى فرجامى نخواهند داشت.

[1] براى توضيح بيشتر به كتاب ارزنده" معاد و جهان پس از مرگ" مراجعه فرمائيد.