قسمت باشد [1]

[سوره الأنعام (6): آيات 98 تا 99]

وَ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآياتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ (98) وَ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ فَأَخْرَجْنا مِنْهُ خَضِراً نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراكِباً وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِيَةٌ وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ مُشْتَبِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ انْظُرُوا إِلى‌ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ يَنْعِهِ إِنَّ فِي ذلِكُمْ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (99)

ترجمه:

98- او كسى است كه شما را از يك نفس آفريد، در حالى كه بعضى از انسانها پايدارند (از نظر ايمان يا خلقت كامل) و بعضى ناپايدار، ما آيات خود را براى كسانى كه مى‌فهمند بيان نموديم.

99- او كسى است كه از آسمان آبى نازل كرد و بوسيله آن گياهان گوناگون رويانيديم، از آن ساقه‌ها و شاخه‌هاى سبز خارج ساختيم و از آنها دانه‌هاى متراكم، و از شكوفه نخل خوشه‌ها با رشته‌هاى باريك بيرون فرستاديم و باغها از انواع انگور و زيتون و انار شبيه به يكديگر و بى‌شباهت هنگامى كه ميوه مى‌كند به ميوه آن و طرز رسيدنش بنگريد كه در آن نشانه‌هايى براى افراد با ايمان است.

[1] تفسير نور الثقلين جلد اول صفحه 750.