زكات مستحبّ است، زيرا وجوب زكات مسلما بعد از هجرت پيامبر ص به مدينه، بوده است (آيه 3 سوره نمل و آيه 39 سوره روم و 4 سوره لقمان و 7 سوره فصلت و غير اينها).

پاسخ- در سخنان روز مرده در تعبيرات ادبى بسيار ديده مى‌شود كه اسم يا عنوانى به افرادى گفته مى‌شود كه آن را بالقوه دارند مثلا انسان در حال حيات خود وصيت مى‌كند و كسى را به عنوان" وصى" خود" و قيم" اطفال خويش تعيين مى‌نمايد و از همان وقت عنوان وصى و قيم به آن شخص گفته مى‌شود، در حالى كه طرف هنوز در حيات است و نمرده است، در رواياتى كه در مورد على ع از پيامبر ص در طرق شيعه و سنى نقل شده مى‌خوانيم كه پيامبر ص او را" وصى" و" خليفه" خود خطاب كرده در حالى كه هيچيك از اين عناوين در زمان پيامبر ص نبود- در قرآن مجيد نيز اينگونه تعبيرات ديده مى‌شود از جمله در مورد زكريا مى‌خوانيم كه از خداوند چنين تقاضا كرد.

فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا يَرِثُنِي وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ‌ [1] در حالى كه مسلم است منظور از" ولى" در اينجا سرپرستى براى بعد از مرگ او منظور بوده است، بسيارى از افراد جانشين خود را در حيات خود تعيين مى‌كنند و از همان زمان نام جانشين بر او مى‌گذارند با اينكه جنبه‌

[1] مريم- 5.