responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 4  صفحه : 429

3- اشكال ديگرى كه به آيه كرده‌اند در مورد معنى كلمه" ولى" است كه آن را به معنى دوست و يارى كننده و امثال آن گرفته‌اند نه بمعنى متصرف و سرپرست و صاحب اختيار.

پاسخ- همانطور كه در تفسير آيه در بالا ذكر كرديم كلمه" ولى" در اينجا نمى‌تواند به معنى دوست و يارى كننده بوده باشد، زيرا اين صفت براى همه مؤمنان ثابت است نه مؤمنان خاصى كه در آيه ذكر شده كه نماز را برپا مى‌دارند و در حال ركوع زكات مى‌دهند، و به عبارت ديگر دوستى و يارى كردن، يك حكم عمومى است، در حالى كه آيه ناظر به بيان يك حكم خصوصى مى‌باشد و لذا بعد از ذكر ايمان، صفات خاصى را بيان كرده است كه مخصوص به يك فرد مى‌شود.

***
4- مى‌گويند على ع چه زكات واجبى بر ذمه داشت با اينكه از مال دنيا چيزى براى خود فراهم نساخته بود و اگر منظور صدقه مستحبّ است كه به آن زكات گفته نمى‌شود؟! پاسخ- اولا به گواهى تواريخ على ع از دسترنج خود اموال فراوانى تحصيل كرد و در راه خدا داد تا آنجا كه مى‌نويسند هزار برده را از دسترنج خود آزاد نمود، بعلاوه سهم او از غنائم جنگى نيز قابل ملاحظه بود، بنا بر اين اندوخته مختصرى كه زكات به آن تعلق گيرد و يا نخلستان كوچكى كه واجب باشد زكات آن را بپردازد چيز مهمى نبوده است كه على ع فاقد آن باشد، و اين را نيز مى‌دانيم كه فوريت وجوب پرداخت زكات" فوريت عرفى" است كه با خواندن يك نماز منافات ندارد.

ثانيا اطلاق زكات بر" زكات مستحبّ" در قرآن مجيد فراوان است، در بسيارى از سوره‌هاى مكى كلمه" زكات" آمده كه منظور از آن همان‌

نام کتاب : تفسير نمونه‌ ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر    جلد : 4  صفحه : 429
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست