براى پيشبرد مقاصد شوم خود غالبا دست به نقشه‌هاى مخفيانه و توطئه‌هاى پنهانى مى‌زدند، كه در افراد غافل و بى اطلاع زود مؤثر واقع مى‌شد، و لذا مى‌فرمايد: اگر بعضى از مردم بخاطر غفلت تحت تاثير توطئه‌هاى شوم شما قرار گيرند، خداوندى كه از اسرار نهان و آشكار آنها آگاه است، غافل نخواهد بود، و مجازات او در انتظار شما است!.

سپس روى سخن را به مسلمانان اغفال شده كرده، به آنها هشدار مى‌دهد كه اگر تحت تاثير سخنان مسموم دشمن واقع شوند، و به آنها اجازه دهند كه در ميان افرادشان نفوذ كنند، و به وسوسه‌هاى آنها ترتيب اثر دهند، چيزى نخواهد گذشت كه رشته ايمان را به كلى خواهند گسست و به سوى كفر بازمى‌گردند، زيرا دشمن، نخست مى‌كوشد آتش عداوت را در ميان آنها شعله‌ور سازد و آنها را به جان هم بيفكند و مسلما به اين مقدار قناعت نخواهد كرد، و به وسوسه‌هاى خود هم چنان ادامه مى‌دهد تا به كلى آنها را از اسلام بيگانه سازد.

از آنچه گفته شد، روشن مى‌شود كه منظور از بازگشت به كفر كه در آيه فوق به آن اشاره شده،" كفر حقيقى و بيگانگى مطلق" از اسلام است و نيز ممكن است منظور از" كفر" همان عداوتها و دشمنى‌هاى دوران جاهليت باشد، كه آن خود يكى از شعبه‌ها و نشانه‌هاى كفر محسوب مى‌شود، چه اينكه ايمان سرچشمه محبت و برادرى است، و كفر سرچشمه پراكندگى و عداوت است.

بعد به صورت تعجب از مؤمنان سؤال مى‌كند: چگونه ممكن است شما راه كفر پيش گيريد، در حالى كه هم پيامبر در ميان شما است، و هم آيات الهى، مرتبا