تفسير: طوق سنگين اسارت‌

وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ‌ ...

آيه فوق، سرنوشت بخيلان را در روز رستاخيز، توضيح مى‌دهد، همانها كه در جمع‌آورى و حفظ ثروت ميكوشند و از انفاق كردن در راه بندگان خدا، خود- دارى مى‌كنند.

گرچه در آيه، نامى از زكات و حقوق واجب مالى برده نشده، ولى در روايات اهل بيت و همچنين در گفتار مفسران، آيه به مانعان زكات تخصيص داده شده است و تشديدهايى كه در آيه بچشم مى‌خورد نيز دليل بر اين است كه منظور انفاق مستحبى نيست.

آيه مى‌گويد:" افرادى كه بخل مى‌ورزند و از آنچه خداوند از فضل خود به آنها داده در راه او نمى‌دهند، تصور نكنند بسود آنها است، بلكه اين كار به- زيان آنها تمام مى‌شود".

سپس سرنوشت آنها را در رستاخيز، چنين توصيف مى‌كند: سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ: بزودى اموالى را كه در مورد آن بخل ورزيدند، همانند طوقى در گردن آنها مى‌آويزند.

از اين جمله استفاده مى‌شود، اموالى كه حقوق واجب آن، پرداخته نشده، و اجتماع، از آن بهره‌اى نگرفته است و تنها در مسير هوسهاى فردى و گاهى مصارف جنون آميز بكار گرفته شده و يا بى دليل رويهم انباشته گرديده و هيچكس از آن استفاده نكرده، همانند ساير اعمال زشت انسان، در روز رستاخيز طبق قانون" تجسم اعمال"، تجسم مى‌يابد، و بصورت وسيله عذاب دردناكى در خواهد آمد.

تجسم اينگونه اموال به طوقى كه بر گردن مى‌افتد اشاره به اين حقيقت است‌