مطلب را از خود نفى كند، و بگويد: من هرگز تسليم شما نمى‌شوم، و عبادتم را با شرك آلوده نمى‌كنم اگر كلمه" قل" در آغاز اين سوره نباشد سخن سخن خدا خواهد شد، و در اين صورت جمله" لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ‌" (من آنچه را شما عبادت مى‌كنيد نمى‌پرستم) و امثال آن مفهومى نخواهد داشت.

بعلاوه چون كلمه" قل" در پيام جبرئيل از سوى خدا بوده، پيغمبر اكرم ص موظف است كه براى حفظ اصالت قرآن آن را عينا بازگو كند، و اين خود نشان مى‌دهد كه" جبرئيل" و" رسول اكرم" ص در نقل وحى الهى كمترين تغييرى نداده‌اند، و عملا ثابت كرده‌اند مامورانى هستند گوش بر فرمان الهى، همانگونه كه در آيه 15 سوره يونس مى‌خوانيم: قُلْ ما يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما يُوحى‌ إِلَيَ‌:" بگو من حق ندارم كه قرآن را از پيش خود تغيير دهم من فقط از چيزى پيروى مى‌كنم كه بر من وحى مى‌شود".

2- مگر بت‌پرستان منكر خدا بودند؟

مى‌دانيم بت‌پرستان هرگز خدا را انكار نمى‌كردند، و طبق صريح آيات قرآن اگر از خالق آسمان و زمين از آنها سؤال مى‌شد مى‌گفتند: خدا است:

وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ‌ (لقمان 25).

پس چگونه در اين سوره مى‌گويد:" نه من معبود شما را مى‌پرستم و نه شما معبود مرا"؟

پاسخ اين سؤال نيز با توجه به اينكه بحث از مساله خلقت نيست، بلكه از مساله عبادت است، روشن مى‌شود، بت‌پرستان خالق جهان را" خدا" مى‌دانستند، ولى معتقد بودند بايد بتها را" عبادت" كرد، تا آنها واسطه در درگاه خدا شوند، يا اينكه اصلا ما لايق اين نيستيم كه خدا را پرستش كنيم، بلكه بايد بتهاى‌