شده) و اين خير كثير تمام پيروزيها و موفقيتهايى را كه بعدا نصيب پيغمبر اكرم ص شد، به هنگام نزول اين سوره در مكه قابل پيش‌بينى نبود، شامل مى‌شود.

از سوى ديگر خبر مى‌دهد كه پيغمبر ص بلا عقب نخواهد بود، بلكه نسل و دودمان او به طور فراوان در جهان وجود خواهند داشت.

از سوى سوم خبر مى‌دهد كه دشمنان او ابتر و بلا عقب خواهند بود، اين پيشگويى نيز تحقق يافت، و چنان دشمنانش تار و مار شدند كه امروز اثرى از آنها باقى نمانده است، در حالى كه طوائفى همچون" بنى اميه" و" بنى عباس" كه به مقابله با پيغمبر ص و فرزندان او برخاستند روزى آن قدر جمعيت داشتند كه فاميل و فرزندان آنها قابل شماره نبود، ولى امروز اگر هم چيزى از آنها باقى مانده باشد هرگز شناخته نيست.

3- ضمير جمع در باره خدا براى چيست؟

قابل توجه اينكه در اينجا و در آيات فراوان ديگرى از قرآن مجيد خداوند با صيغه" متكلم مع الغير" از خود ياد مى‌كند مى‌فرمايد:" ما" كوثر را به تو عطا كرديم! اين تعبير و مانند آن براى بيان عظمت و قدرت است، زيرا بزرگان هنگامى كه از خود سخن مى‌گويند نه فقط از خود كه از مامورانشان نيز خبر مى‌دهند، و اين كنايه از قدرت و عظمت و وجود فرمانبردارانى در مقابل اوامر است.

در آيه مورد بحث كلمه" ان" نيز تاكيد ديگرى است بر اين معنى، و تعبير به" اعطيناك" و نه" آتيناك" دليل بر اين است كه خداوند" كوثر" را به حضرتش بخشيده و اعطا فرموده است، و اين بشارتى است بزرگ به پيغمبر اكرم‌