نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 376
اسلام را حفظ كردند، و به آيندگان ابلاغ نمودند، نه تنها امامان معصوم اهل بيت
ع كه آنها حساب مخصوص به خود دارند، بلكه هزاران هزار از فرزندان فاطمه ع در سراسر
جهان پخش شدند كه در ميان آنها علماى بزرگ و نويسندگان و فقها و محدثان و مفسران
والا مقام و فرماندهان عظيم بودند كه با ايثار و فداكارى در حفظ آئين اسلام
كوشيدند.
در اينجا به بحث جالبى از" فخر رازى" برخورد مىكنيم كه در ضمن
تفسيرهاى مختلف كوثر مىگويد:
قول سوم اين است كه اين سوره به عنوان رد بر كسانى نازل شده كه عدم وجود اولاد
را بر پيغمبر اكرم ص خرده مىگرفتند، بنا بر اين معنى سوره اين است كه خداوند به
او نسلى مىدهد كه در طول زمان باقى مىماند، ببين چه اندازه از اهل بيت را شهيد
كردند، در عين حال جهان مملو از آنها است، اين در حالى است كه از بنى اميه (كه
دشمنان اسلام بودند) شخص قابل ذكرى در دنيا باقى نماند، سپس بنگر و ببين چقدر از
علماى بزرگ در ميان آنها است، مانند باقر و صادق و رضا و نفس زكيه [1] و [2]
2- اعجاز اين سوره
اين سوره در حقيقت سه پيشگويى بزرگ در بردارد: از يك سو اعطاء خير كثير را به
پيغمبر نويد مىدهد (گر چه" اعطينا" به صورت فعل ماضى است، ولى ممكن است
از قبيل مضارع مسلم باشد كه در شكل ماضى بيان
[1]" نفس زكيه" لقبى است
براى" محمد بن عبد اللَّه" فرزند" امام حسن مجتبى" (ع) كه به
دست منصور دوانقى در سال 145 هجرى به شهادت رسيد.