علاوه بر اين، هيچكس حق شفاعت را نيز ندارد جز به اذن و اجازه او" مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ" (بقره- 255).
نكتهها:
1- عطاياى متقين و كيفرهاى طغيانگران
در آيات فوق، كه پيرامون مواهب پرهيزگاران سخن مىگويد با مقايسه به آيات گذشته كه از كيفرهاى طغيانگران بحث مىكند، مقابله جالبى ديده مىشود.
در اينجا سخن از" مفاز" (محل نجات) است، و در آنجا سخن از" مرصاد" (كمينگاه).
در اينجا سخن از باغهاى پر ميوه و" حدائق و اعناب" است، و در آنجا غوطهور بودن در آتش به مدت نامحدود" احقاب".
در اينجا سخن از جامهاى لبريز و دمادم" شراب طهور" است، و در آنجا سخن از آب سوزان و" حميم و غساق".
در اينجا سخن از عطاياى گسترده خداوند" رحمان" است، و در آنجا سخن از كيفر عادلانه و" جزاء وفاق".
در اينجا سخن از افزايش" نعمت" الهى است، و در آنجا سخن از افزايش" عذاب".
خلاصه اين دو گروه از هر نظر در دو قطب مخالف قرار دارند، چرا كه از نظر ايمان و عمل نيز دو قطب مخالف بودند.