بر شترى سوار بود رو به سوى مردم كرد و فرمود:

يا ايها الناس! الا ان ربكم واحد و ان اباكم واحد، الا لا فضل لعربى على عجمى، و لا لعجمى على عربى، و لا لاسود على احمر، و لا لاحمر على اسود، الا بالتقوى الا هل بلغت؟ قالوا نعم! قال ليبلغ الشاهد الغائب:

" اى مردم بدانيد! خداى شما يكى است و پدرتان يكى، نه عرب بر عجم برترى دارد و نه عجم بر عرب، نه سياهپوست بر گندمگون و نه گندمگون بر سياهپوست مگر به تقوا، آيا من دستور الهى را ابلاغ كردم؟ همه گفتند:

آرى! فرمود: اين سخن را حاضران به غائبان برسانند"! [1] و نيز در حديث ديگرى در جمله‌هايى كوتاه و پر معنى از آن حضرت آمده است:

ان اللَّه لا ينظر الى احسابكم، و لا الى انسابكم، و لا الى اجسامكم، و لا الى اموالكم، و لكن ينظر الى قلوبكم، فمن كان له قلب صالح تحنن اللَّه عليه، و انما انتم بنو آدم و احبكم اليه اتقاكم:

" خداوند به وضع خانوادگى و نسب شما نگاه نمى‌كند، و نه به اجسام شما، و نه به اموالتان، ولى نگاه به دلهاى شما مى‌كند، كسى كه قلب صالحى دارد، خدا به او لطف و محبت مى‌كند، شما همگى فرزندان آدميد، و محبوبترين شما نزد خدا با تقواترين شما است" [2] ولى عجيب است كه با اين تعليمات وسيع و غنى و پربار هنوز در ميان مسلمانان كسانى روى مساله" نژاد" و" خون" و" زبان" تكيه مى‌كنند، و حتى وحدت آن را بر اخوت اسلامى، و وحدت دينى مقدم مى‌شمرند، و عصبيت جاهليت را بار ديگر زنده كرده‌اند، و با اينكه از اين رهگذر ضربه‌هاى سختى‌

[1] و [2] مدرك سابق صفحه 6162- تعبير به" احمر" در اين روايت به معنى سرخپوست نيست بلكه گندمگون است چون غالب افراد در آن محيط چنين بودند، اتفاقا واژه" احمر" در روايات به خود گندم نيز اطلاق شده است.