از او بپرسيد آيا درست است كه همه معبودان با عابدانشان در دوزخند؟ اگر چنين است ما فرشتگان را مى‌پرستيم، و يهود" عزير" را و نصارى" عيسى بن مريم" را (چه عيبى دارد كه ما با فرشتگان و پيامبرانى چون عزير و مسيح باشيم!).

اين پاسخ براى" وليد" و كسانى كه در مجلس بودند جالب آمد، و معتقد بودند كه دليل دندان‌شكنى است، اين سخن را خدمت پيامبر ص گفتند، رسول اللَّه فرمود:" آرى هر كس دوست داشته باشد كه معبود واقع شود او هم با عابدانش در دوزخ خواهد بود، اين بت‌پرستان در حقيقت شياطين را مى‌پرستيدند، و هر چيز را كه شيطان به آنها دستور مى‌داد".

اينجا بود كه آيه شريفه (سوره انبياء- 101) نازل شد" إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى‌ أُولئِكَ عَنْها مُبْعَدُونَ‌":" كسانى كه وعده نيكى از قبل به آنها داده‌ايم (بندگان با ايمانى كه هرگز راضى نبودند معبود واقع شوند) از آن دور نگهداشته مى‌شوند" ... و نيز آيه‌ وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ‌ (آيه مورد بحث) نازل گرديد [1]

تفسير:

كدام معبودان در دوزخند؟

اين آيات كه پيرامون مقام عبوديت حضرت مسيح ع و نفى گفتار مشركان در باره الوهيت او و بتها سخن مى‌گويد تكميلى است براى بحثهايى كه در آيات گذشته پيرامون دعوت موسى و مبارزه او با بت‌پرستان فرعونى آمد، و هشدارى است به مشركان عصر پيامبر ص و همه مشركان جهان.

گر چه اين آيات سربسته سخن مى‌گويد، ولى با قرائنى كه در خود آيات و آيات ديگر قرآن وجود دارد محتواى آن على رغم تفسيرهاى گوناگونى كه‌

[1] سيره ابن هشام جلد اول صفحه 385 (با كمى تلخيص).