نه خداوند در برابر هدايت و راهنمايى و آن همه پاداشهاى عظيم در دنيا و آخرت مالى از شما مى‌طلبد، و نه پيامبرش، اصولا خدا نيازى ندارد، و نياز پيامبرش نيز فقط به خدا است.

و اگر مقدار ناچيزى از اموالتان به عنوان زكات و حقوق شرعى ديگر گرفته مى‌شود آنهم براى خود شما مصرف مى‌گردد، براى نگهدارى يتيمان و مستمندان و ابن السبيل شما، و براى دفاع از امنيت و استقلال كشورتان و برقرارى نظم و آرامش و تامين نيازمنديها و عمران و آبادى شهر و ديار شما است.

بنا بر اين همين مقدار نيز براى خود شما است كه خدا و پيامبرش از همگان بى‌نيازند، و به اين ترتيب تناقضى بين مفهوم آيه و آيات انفاق و زكات و مانند آن وجود ندارد.

در تفسير جمله‌ وَ لا يَسْئَلْكُمْ أَمْوالَكُمْ‌ و رفع تناقض احتمالات متعدد ديگرى نيز داده‌اند:

بعضى گفته‌اند: در برابر هدايت و پاداش چيزى از اموالتان را طلب نمى‌كند.

بعضى ديگر گفته‌اند: كل اموال شما را نمى‌طلبد، و تنها قسمتى از آن را مى‌خواهد.

بعضى نيز گفته‌اند: اين جمله اشاره به اين است كه اموال همه از آن خدا است گر چه" چند روزى اين امانت نزد ما است".

ولى از همه مناسبتر همان تفسير اول است.

به هر حال نبايد فراموش كرد كه بخشى از جهاد،" جهاد با اموال" است و اصولا هر گونه نبرد با دشمن نياز به هزينه‌هايى دارد كه بايد از سوى مسلمانان با ايمان و پرهيزگار و آنها كه وابسته و دلبسته به دنيا نيستند گردآورى شود و آيات مورد بحث در حقيقت زمينه‌هاى فكرى و فرهنگى را براى اين مساله‌