ولى بدون شك" شهادت" يك" هدف" نيست، هدف پيروزى بر دشمن و پاسدارى از آئين حق است، اما اين پاسداران بايد آن قدر آماده باشند كه اگر در اين مسير ايثار خون نيز لازم شود از آن دريغ ندارند، و اين است معنى امت شهيدپرور، نه اينكه شهادت را به عنوان يك هدف طلب كنند.

روى همين جهت در آخر حديث مفصلى كه از امير مؤمنان ع از رسول خدا ص در باره مقام شهيدان نقل شده مى‌خوانيم: پيامبر ص سوگند ياد كرد:

و الذى نفسى بيده لو كان الانبياء فى طريقهم لترجلوا لهم لما يرون من بهائهم و يشفع الرجل منهم سبعين الفا من اهل بيته و جيرته‌

:" سوگند به كسى كه جانم در دست او است كه وقتى شهيدان وارد عرصه محشر مى‌شوند اگر پيامبران در مسير آنها سوار بر مركب باشند پياده مى‌شوند، به خاطر نور و ابهت آنان و هر يك از آنها هفتاد هزار نفر را از خاندان و همسايگان خود شفاعت مى‌كند"! [1] اين نكته نيز قابل توجه است كه شهادت در فرهنگ اسلام دو معنى متفاوت دارد: معنى" خاص" و ديگرى معنى گسترده و" عام".

معنى خاص شهادت همان كشته شدن در معركه جنگ در راه خدا است كه احكام خاصى در فقه اسلامى دارد، از جمله عدم نياز شهيد به غسل و كفن، بلكه با همان لباس خونين دفن مى‌شود!.

اما معنى وسيع شهادت آن است كه انسان در مسير انجام وظيفه الهى كشته شود، يا بميرد، هر كس در حين انجام چنين وظيفه‌اى به هر صورت از دنيا برود" شهيد" است.

لذا در روايات اسلامى آمده است كه چند گروه شهيد از دنيا مى‌روند:

1- از پيامبر گرامى اسلام نقل شده‌

اذا جاء الموت طالب العلم و هو على‌

[1]" بحار الانوار" جلد 100 صفحه 14.