نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 348
شما اينچنين! پيامبر فرمود:
اولئك قوم اجلت طيباتهم، و هى وشيكة الانقطاع و انما آخرت لنا طيباتنا:
" آنها گروهى هستند كه طيباتشان در اين دنيا به آنها داده شده، و به زودى
قطع مىشود، ولى طيبات ما براى قيامت ذخيره شده است" [1] در حديث ديگرى از امام باقر ع مىخوانيم: روزى
مقدارى حلواى مخصوصى خدمتش آوردند، حضرت از خوردن آن امتناع فرمود، عرض كردند آيا
آن را حرام مىدانى؟! فرمود: نه،
و لكنى اخشى ان تتوق اليه نفسى فاطلبه
ثم تلا هذه الايه: أَذْهَبْتُمْ
طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا وَ اسْتَمْتَعْتُمْ بِها:" من از اين مىترسم كه نفسم به آن مشتاق گردد، و
پيوسته به دنبال آن باشم، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: أَذْهَبْتُمْ طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا ... [2] در حديث ديگرى آمده است:
ان امير المؤمنين (ع) اشتهى كبدا مشوية على خبز لينه فاقام حولا يشتهيها، ذكر
ذلك للحسن (ع) و هو صائم يوما من الايام فصنعها له فلما اراد ان يفطر قربها اليه،
فوقف سائل بالباب، فقال:
يا بنى! احملها اليه، لا تقرأ صحيفتنا غدا: أَذْهَبْتُمْ طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا وَ
اسْتَمْتَعْتُمْ بِها
!:" امير مؤمنان على ع تمايل به خوراكى از جگر بريان با نان نرم داشت يك
سال گذشت و به اين خواست خود ترتيب اثر نداد، روزى به امام حسن ع دستور تهيه آن را
داد در حالى كه حضرت صائم بود، خوراك براى افطار آماده شد، هنگامى كه مىخواست
افطار فرمايد سائلى بر در خانه آمد، امام ع فرمود:
اين غذا را به سائل ده مبادا هنگامى كه نامه اعمال ما فرداى قيامت خوانده
مىشود به ما بگويند: أَذْهَبْتُمْ
طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا وَ اسْتَمْتَعْتُمْ بِها:" شما طيبات خود را در دنيا گرفتيد و به آن متمتع
شديد" [3]