او هستند هر چند به گفته طبرسى در" مجمع البيان" و" قرطبى" در تفسيرش از اكثر مفسران نقل شده از دو جهت بعيد به نظر مى‌رسد.

نخست اينكه تعبير به" الَّذِينَ كَفَرُوا" به طور مطلق معمولا در مورد مشركان به كار مى‌رود نه اهل كتاب و يهود و نصارى.

ديگر اينكه" عبد اللَّه بن سلام" مرد كم شخصيتى در ميان يهود نبود كه در باره او بگويند: اگر اسلام آئين خوبى بود او و يارانش بر ما پيشى نمى‌گرفتند.

تفسير: شرط پيروزى ايمان و استقامت است‌

اين آيات هم چنان اعمال و گفتار كافران و انحرافات آنها را مورد بحث و بررسى و نكوهش قرار مى‌دهد، نخست به اين گفتار غرورآميز و دور از منطق آنها اشاره كرده مى‌گويد:" كافران در باره مؤمنان چنين گفتند: اگر ايمان و اسلام چيز خوبى بود هرگز آنها بر ما پيشى نمى‌گرفتند"! (وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كانَ خَيْراً ما سَبَقُونا إِلَيْهِ‌) [1] اينها يك مشت افراد فقير و بى‌سر و پا، روستايى و برده و كم معرفتند! چگونه ممكن است آنها حق را بفهمند و به آن اقبال كنند، ولى ما چشم و چراغهاى اين جامعه از آن غافل و بيخبر بمانيم؟!

[1] در اينكه" لام" در للذين آمنوا چه معنى دارد؟ مفسران گفتگو بسيار كرده‌اند ولى از همه احتمالات مناسبتر اين است كه" لام" به معنى" فى" باشد، بنا بر اين معنى جمله چنين مى‌شود: كافران در باره مؤمنان چنين گفتند ... و در اين صورت مشكلى از نظر غائب بودن فعل" سبقونا" پيش نمى‌آيد، در حالى كه بعضى آن را" لام تعليل" دانسته‌اند، و بعضى نيز گفته‌اند: الذين آمنوا در اينجا مخاطبند و جمله سبقونا به معنى" سبقتمونا" است!