نزديكترين دوستانش جدا مى‌شود، آرى آن روز وعده‌گاه همه مجرمان است‌ [1]

آرى آن روز روز فصل و جدايى است، روزى است كه انسان از همه چيز جز عملش جدا مى‌شود، و مولى به هر معنى كه باشد دوست، سرپرست، ولى نعمت، خويشاوند، همسايه، ياور، و مانند آن، توانايى حل كوچكترين مشكلى را از مشكلات قيامت براى كسى ندارد.

" مولى" از ماده" ولاء" در اصل به معنى ارتباط دو چيز با يكديگر است به طورى كه بيگانه‌اى در ميان نباشد، و براى آن مصداقهاى زيادى است كه در كتب لغت به عنوان معانى مختلف اين واژه آمده، كه همه آنها در ريشه و معنى اصلى آن مشتركند [2]

[1] در اينكه مرجع ضمير در" ميقاتهم" كيست؟ مفسران احتمالات گوناگونى داده‌اند: بعضى به همه انسانها بازگردانده‌اند، و بعضى به خصوص اقوامى كه در آيات قبل به آنها اشاره شد، يعنى قوم تبع و گردنكشان قبل از آنها، ولى معنى اول صحيحتر به نظر مى‌رسد.

[2] براى مولى معانى زيادى در لغت ذكر شده كه بعضى آنها را بالغ بر بيست و هفت معنى مى‌دانند:

1- رب 2- عمو 3- عموزاده 4- پسر 5- خواهرزاده 6- آزاد كننده 7- آزاد شده 8- بنده 9- مالك 10- تابع 11- كسى كه مورد نعمت قرار گرفته 12- شريك 13- هم پيمان 14- دوست 15- همسايه 16- ميهمان 17- داماد 18- نزديكان 19- نعمت بخش 20- از دست رفته 21- سرپرست 22- كسى كه سزاوارتر است 23- آقا 24- دوستدار 25- يارى كننده 26- متصرف 27- متولى (الغدير جلد 1 صفحه 362).