سپس در توصيف دوم و سوم مى‌افزايد" او حكيم و عليم است" (وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ‌).

تمام كارهايش روى حساب و حكمت است، و از همه چيز آگاه و با خبر، و به اين ترتيب اعمال بندگان را به خوبى مى‌داند و بر طبق حكمتش آنها را پاداش و كيفر مى‌دهد.

" تبارك" از ماده" بركت" به معنى داشتن خير فراوان، و يا ثبات و بقاء، و يا هر دو است و در مورد خداوند هر دو صادق است چرا كه هم وجودش جاودانى و برقرار، و هم سرچشمه خيرات فراوان است.

اصولا خير فراوان بدون ثبات مفهوم كاملى ندارد چرا كه خيرات و نيكيها هر قدر فراوان باشد اما موقت و زودگذر فراوان است.

و بالآخره در ششمين و هفتمين توصيف مى‌افزايد:" آگاهى از قيام قيامت مخصوص ذات او است، و همگى به سوى او بازمى‌گرديد" (وَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ‌).

بنا بر اين اگر خير و بركتى مى‌خواهيد از او بخواهيد، نه از بتها و سرنوشت شما در قيامت به دست او است، و مرجع شما در آن روز تنها خدا است، و بتها و معبودان ديگر هيچ نقشى در اين امور ندارند.