نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 21 صفحه : 11
كه اندك
آمادگى دارند، تكان بخورند و به راه آيند، و اين است مقام رحمت عامه و رحمانيت
پروردگار كه دوست و دشمن را در برمىگيرد.
جمله"
أَ فَنَضْرِبُ عَنْكُمُ" به معنى" ا فنصرف
عنكم" (آيا از شما باز داريم و منصرف سازيم) آمده است، چرا كه وقتى سوار
مىخواهد مركبش را از طريقى به جانب ديگرى ببرد، آن را با شلاق مىزند، و لذا
كلمه" ضرب" در اين گونه موارد بجاى" صرف" (منصرف ساختن) به
كار مىرود [1]" صفح" در اصل به معنى جانب و طرف چيزى
است، و به معنى عرض و پهنا نيز مىآيد، و در آيه مورد بحث به معنى اول است، يعنى
آيا ما اين قرآن را كه مايه يادآورى است از سوى شما به جانب ديگرى متمايل سازيم؟
"
مسرف" از ماده" اسراف" به معنى تجاوز از حد است، اشاره به اينكه
مشركان و دشمنان پيامبر ص در مخالفت و عداوت خود، هيچ حد و مرزى را به رسميت
نمىشناختند.
***
سپس به
عنوان شاهد و گواه بر آنچه گفته شد، و هم تسلى و دلدارى پيامبر ص، و در ضمن تهديدى
براى منكران لجوج در عبارتى كوتاه و محكم مىفرمايد:
" چه
بسيار از پيامبران را كه براى هدايت در اقوام پيشين فرستاديم" (وَ
كَمْ أَرْسَلْنا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ).
***
"
ولى هيچ پيامبرى به سراغشان نمىآمد مگر اينكه او را به باد استهزاء و مسخره
مىگرفتند" (وَ ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كانُوا
بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ).
اين مخالفتها
و سخريهها هرگز مانع لطف الهى نبود، اين فيضى است كه