[سوره الزخرف (43): آيات 66 تا 69]

هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ (66) الْأَخِلاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقِينَ (67) يا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (68) الَّذِينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمِينَ (69)

ترجمه:

66- آنها چه انتظارى مى‌كشند؟ جز اينكه قيامت ناگهان به سراغ آنها آيد در حالى كه خبر ندارند.

67- دوستان در آن روز دشمن يكديگرند مگر پرهيزگاران.

68- اى بندگان من! امروز نه ترسى بر شماست و نه اندوهگين مى‌شويد.

69- آنها كه به آيات ما ايمان آوردند و تسليم بودند.

تفسير:

در انتظار چه هستيد؟ جز عذاب آخرت؟

در آيات پيشين سخن از بت‌پرستان لجوج، و همچنين منحرفان و مشركان امت عيسى بود، و در آيات مورد بحث پايان كار آنها را مجسم مى‌كند.

نخست مى‌فرمايد:" اينها چه چيزى را انتظار مى‌كشند، جز اينكه ناگهان قيامت به سراغ آنها آيد در حالى كه متوجه نيستند"؟! (هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ‌).