4- عرش خدا چيست؟

بارها گفته‌ايم الفاظ ما كه براى بيان مشخصات زندگى محدود و ناچيز ما وضع شده نمى‌تواند به درستى بيانگر عظمت خداوند و حتى عظمت مخلوقات بزرگ او باشد، به همين دليل با استفاده از معانى كنايى اين الفاظ شبحى از آن همه عظمت را ترسيم مى‌كنيم.

و از جمله الفاظى كه اين سرنوشت را پيدا كرده است كلمه" عرش" است كه در لغت به معنى" سقف" يا" تخت پايه بلند" در مقابل كرسى كه به معنى تخت پايه كوتاه است آمده، سپس اين كلمه در مورد تخت قدرت خداوند به عنوان عرش پروردگار به كار رفته است.

در اينكه منظور از عرش خدا چيست و اين كلمه كنايه از چه معنايى مى‌باشد؟

مفسران و محدثان و فلاسفه سخن بسيار گفته‌اند.

گاهى عرش را به معنى" علم بى پايان پروردگار" تفسير كرده‌اند.

و گاه به معنى" مالكيت و حاكميت خدا".

و گاه به معنى هر يك از صفات كماليه و جلاليه او، چرا كه هر يك از اين اوصاف بيانگر عظمت مقام او مى‌باشد، همانگونه كه تخت سلاطين نشانه عظمت آنها است.

آرى خداوند داراى عرش علم، و عرش قدرت، و عرش رحمانيت و عرش رحيميت است.

طبق اين تفسيرهاى سه‌گانه مفهوم" عرش" بازگشت به صفات ذات پاك پروردگار مى‌كند، نه يك وجود خارجى ديگر.

بعضى از رواياتى كه از طرق اهل بيت ع رسيده نيز همين معنى را تاييد مى‌نمايد، مانند حديثى كه" حفص بن غياث" از امام صادق ع نقل مى‌كند كه‌