2- نامه براى قيصر روم:

بسم اللَّه الرحمن الرحيم من محمد بن عبد اللَّه الى هرقل عظيم الروم سلام على من اتبع الهدى اما بعد فانى ادعوك بدعاية الاسلام اسلم تسلم يؤتك اللَّه اجرك مرتين فان توليت فانما عليك اثم الاريسين" يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ‌

تفسير نمونه ؛ ج‌2 ؛ ص600

از محمد فرزند عبد اللَّه به هرقل بزرگ و پادشاه روم درود بر آنها كه پيروى از حق كنند، تو را به اسلام دعوت مى‌كنم اسلام آور تا در امان و سلامت باشى خداوند به تو دو پاداش دهد.

(يكى پاداش ايمان خود و ديگر پاداش كسانى كه به پيروى تو ايمان مى‌آورند) اگر از آئين اسلام روى گردانى گناه اريسيان (نژاد رومى و جمعيت كارگران) نيز بر تو خواهد بود." اى اهل كتاب! ما شما را به يك اصل مشترك دعوت مى‌كنيم كه غير از خدا را نپرستيم، كسى را شريك او قرار ندهيم، بعضى از ما بعضى ديگر را به خدايى نپذيرد، هر گاه آنان از آئين حق سر برتابند بگوئيد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم".

مامور ابلاغ رسالت پيامبر ص به" قيصر" مردى به نام" دحيه كلبى" سفير پيامبر عازم روم شد ولى پيش از آن كه به قسطنطنيه به مركز حكومت قيصر برسد اطلاع پيدا كرد كه قيصر به قصد زيارت بيت المقدس قسطنطنيه را ترك گفته است لذا با استاندار" بصرى"" حارث بن ابى شمر" تماس گرفت و ماموريت خود را براى او شرح داد.

ظاهرا پيامبر هم اجازه داده بود كه دحيه نامه را به حاكم بصرى بدهد تا او نامه را به قيصر برساند.

پس از آنكه سفير پيامبر با حاكم تماس گرفت استاندار،" عدى بن حاتم" را خواست و او را مامور كرد تا همراه" دحيه" بسوى بيت المقدس برود و نامه را