استفاده كرد).

7- بعضى از نويسندگان اخير به اين آيه براى مساله تكامل انواع استدلال كرده‌اند و معتقدند كه آيه دلالت بر اين دارد كه" آدم" نخستين انسان نبود بلكه در زمان آدم انسانهاى بسيارى وجود داشتند كه خداوند آدم را از ميان آنها برگزيد و نسلى ممتاز از فرزندان او به وجود آورد.

و تعبير به" عَلَى الْعالَمِينَ‌" در آيه فوق را گواه بر اين معنى مى‌دانند و مى‌گويند: در عصر آدم عالميان يعنى" جامعه انسانى" وجود داشته. بنا بر اين مانعى ندارد كه انسان نخستين كه ميليونها سال قبل به وجود آمده از حيوانات ديگر تكامل يافته و" آدم" تنها يك انسان برگزيده بوده باشد! ولى در برابر اين سخن بايد گفت كه هيچگونه دليلى در دست نيست كه منظور از" عالمين" در اينجا انسانهاى معاصر آدم بوده باشند بلكه ممكن است مجموع جامعه انسانيت در تمام طول تاريخ بوده باشد، و بنا بر اين معنى آيه چنين مى‌شود:" خداوند از ميان تمام جامعه بشريت در طول تاريخ انسانهايى را برگزيد كه نخستين آنها آدم و سپس نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران بود" و از آنجا كه اين برگزيدگان هر كدام در عصر و زمانى مى‌زيسته‌اند مى‌فهميم كه منظور از عالمين تمام جامعه انسانى در همه اعصار و قرون بوده است. بنا بر اين لزومى ندارد كه معتقد باشيم در عصر آدم انسانهاى زيادى وجود داشته‌اند كه آدم از ميان آنها برگزيده شده باشد- دقت كنيد!.