كه در آغاز خدا بود و چيزى غير از او نبود، و در عين حال قادر و عزيز بود و هنوز عزتى آفريده نشده بود" (او در ذات پاكش هم قدرت داشت و هم علم بى‌آنكه نياز به آفرينش علم و قدرت داشته باشد) سپس افزود:" اين همان چيزى است كه خدا مى‌فرمايد" سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ‌" [1] اشاره به اين كه سخنانى كه اين و آن به تو گفته‌اند سخنان شرك‌آلودى بوده كه مشمول اين آيه مى‌باشد خداوند از ازل قادر و عالم و عزيز بوده است.

خداوندا! مشكلاتى كه انبياى مرسل در طول تاريخ در برابر لشكر شرك و كفر داشتند هم اكنون در برابر جامعه اسلامى ما مجسم شده است، همان سلامى را كه مايه سلامت پيامبران مرسل بود شامل حال ما در اين معركه‌ها فرما.

آمين يا رب العالمين پايان سوره صافات جمعه 22 ماه مبارك رمضان 1404 اول تير ماه 1363

[1] تفسير" نور الثقلين" جلد 4 صفحه 440.