داود كه برگزيدم بجهت اينكه اوامر و فرائض مرا نگاه داشته بود! او را در تمامى روزهاى عمرش سلطان خواهم نمود ...) [1] از مجموع اين داستان دروغين تورات چنين بر مى‌آيد:

1- سليمان علاقه زيادى به زنان طوايف بت‌پرست داشت، و بر خلاف دستور خدا عده زيادى از آنان را گرفت، و كم كم به مذهب آنها تمايل پيدا كرد! و با اينكه" شخص زن نديده‌اى" هم نبود، بلكه 700 زن عقدى و 300 زن متعه داشت! علاقه شديد او به زنها او را از راه خدا بيرون برد! (نعوذ باللَّه).

2- سليمان صريحا دستور ساختن بتخانه داد، و روى كوهى كه در برابر" اورشليم" آن مركز مقدس اسرائيل قرار داشت، بتكده‌اى براى بت" كموش" بت معروف طايفه" موابيان" و بت" مولك"- بت مخصوص طايفه" بنى عمون" بنا كرد و به بت" عشترون" بت" صيدونيان" نيز علاقه خاصى پيدا كرد و همه اينها در سر پيرى واقع شد! 3- خداوند بخاطر اين انحراف و گناه بزرگ مجازاتى براى او قائل شد و آن مجازات اين بود كه كشور او را از دستش بگيرد، ولى نه از دست خودش بلكه از دست فرزندش" رحبعام"! و به او مهلت خواهد داد هر چه مى‌خواهد سلطنت كند، اينهم بخاطر بنده خاص خدا داود پدر سليمان بود، همان بنده خاص خدا كه طبق تصريح تورات العياذ باللَّه مرتكب قتل نفس و زناى محصنه و تصاحب زن افسر رشيد و خدمتگزار خود گرديده بود!! آيا اين تهمتهاى ناروا را كسى مى‌تواند به ساحت مقدس مردى مانند سليمان نسبت دهد؟! اگر ما سليمان را- همانطور كه قرآن مى‌گويد- پيامبر بدانيم كه وضع روشن است و اگر هم او را در رديف پادشاهان بنى اسرائيل بدانيم باز چنين نسبتهايى ممكن نيست در باره او صادق باشد.

[1]" تورات" كتاب اول" ملوك و پادشاهان" فصل يازدهم جمله‌هاى 1 تا 34.