[سوره يس (36): آيات 71 تا 76]

أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينا أَنْعاماً فَهُمْ لَها مالِكُونَ (71) وَ ذَلَّلْناها لَهُمْ فَمِنْها رَكُوبُهُمْ وَ مِنْها يَأْكُلُونَ (72) وَ لَهُمْ فِيها مَنافِعُ وَ مَشارِبُ أَ فَلا يَشْكُرُونَ (73) وَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَ هُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75)

فَلا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ (76)

ترجمه:

71- آيا آنها نديدند كه از آنچه با قدرت خود به عمل آورده‌ايم چهار پايانى براى آنها آفريديم كه آنان مالك آن هستند؟

72- آنها را رام ايشان ساختيم، هم مركب آنان از آن است و هم از آن تغذيه مى‌كنند.

73- و براى آنان منافع ديگرى در آن (حيوانات) است و نوشيدنيهاى گوارايى، آيا با اين حال شكرگزارى نمى‌كنند؟

74- آنها غير از خدا معبودانى براى خويش برگزيدند به اين اميد كه يارى شوند.

75- ولى آنان قادر به يارى ايشان نيستند و اين (عبادت كنندگان در قيامت) لشكر آنها