بحث در اينكه" فرشته" جسم لطيف است يا از مجردات بحث ديگرى است كه در نكات به خواست خدا به آن اشاره خواهد شد، فعلا منظور آن است كه بدانيم بال و پر آنها وسيله فعاليت و حركت و قدرت است كه قرائن فوق براى اين هدف به قدر كافى گويا است، همانگونه كه در بحث" عرش" و" كرسى" گفتيم اين دو كلمه گرچه به معنى تختهاى" پايه بلند" و" پايه كوتاه" است اما مسلما منظور از آن قدرت پروردگار در ابعاد مختلف جهان مى‌باشد.

در حديثى از امام صادق ع آمده است:

الملائكه لا ياكلون و لا يشربون و لا ينكحون، و انما يعيشون بنسيم العرش:

" فرشتگان نه غذا مى‌خورند و نه آب مى‌نوشند و نه ازدواج مى‌كنند، آنها تنها با نسيم عرش زنده‌اند!؟ [1] و [2] سومين سؤال اين است كه آيا جمله‌ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ:" هر چه بخواهد بر آفرينش خود مى‌افزايد" اشاره به افزايش بال و پر فرشتگان است، آن گونه كه بعضى از مفسران گفته‌اند؟ و يا معنى وسيعى دارد كه هم آن را شامل مى‌شود و هم ساير افزايشهايى كه در آفرينش موجودات صورت مى‌گيرد؟

مطلق بودن جمله از يك سو، و بعضى از روايات اسلامى كه در تفسير آيات فوق وارد شده از سوى ديگر نشان مى‌دهد كه معنى دوم مناسبتر است.

از جمله در حديثى از پيامبر گرامى اسلام ص آمده است كه در تفسير اين جمله فرمود:

هو الوجه الحسن، و الصوت الحسن، و الشعر الحسن:

" منظور صورت زيبا، و صداى زيبا، و موى زيبا است"! [3]

[1] تفسير" على بن ابراهيم" طبق نقل نور الثقلين جلد 4 صفحه 349.

[2] و در باره معنى" عرش" به طور مشروح در جلد ششم صفحه 204 (ذيل آيه 54 سوره اعراف) بحث كرده‌ايم.

[3]" مجمع البيان" ذيل آيات مورد بحث،" قرطبى" نيز در تفسيرش همين حديث را ذيل آيه مورد بحث آورده است.